Historia IJHARS

Na mocy ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2001 r. Nr 5 poz.44 z póz. zm.) utworzona została

Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. 

Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Inspekcja powstała z połączenia dwóch jednostek kontrolnych:

Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, realizującej zadania w zakresie kontroli skupu, przetwórstwa, składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych i środków do produkcji rolnej na rynku krajowym oraz
Centralnego Inspektoratu Standaryzacji., który kontrolował artykuły rolno-spożywcze w obrocie z zagranicą.
Połączone potencjały kadrowe i techniczne obydwu instytucji pozwoliły na stworzenie nowoczesnej Inspekcji, korzystającej z dotychczasowego dorobku i doświadczeń, wzmocnionej oprzyrządowaniem laboratoryjnym i licznymi szkolenaimi w ramach sześciu projektów PHARE.

Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS) funkcjonuje od 1 stycznia 2003 r. Powstała na mocy ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w wyniku połączenia Centralnego Inspektoratu Standaryzacji (CiS) oraz Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (ISiPAR). Korzenie Inspekcji sięgają okresu międzywojennego. Za protoplastów pierwszych instytucji kontrolnych w Polsce można uznać powołany w latach 30 Polski Związek Eksporterów Bekonu i Artykułów Zwierzęcych oraz giełdy towarowe. Na bazie działań „Związku Bekonowego” w 1951 roku utworzono Centralny Inspektorat Standaryzacji.

„Uchwała Nr 86 Prezydium Rządu z dnia 3 lutego 1951 r. w sprawie organizacji Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. Centralnemu Inspektoratowi Standaryzacji Artykułów Rolniczych i Spożywczych, powołanemu uchwałą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1949 r. w sprawie utworzenia przy Ministrze Handlu Zagranicznego Centralnego Inspektoratu Standaryzacji Artykułów Rolniczych i Spożywczych, nadaje się nazwę „Centralnego Inspektoratu Standaryzacji”. 


CIS był państwową jednostką organizacyjną podległą ministrowi rolnictwa i rozwoju wsi, funkcjonującą na podstawie ustawy z 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą. CIS sprawował państwowy nadzór standaryzacyjny towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą. Celem tego nadzoru było zapewnienie wprowadzania na rynek krajowy towarów rolno-spożywczych z zagranicy o jakości handlowej zgodnej z wymaganiami oraz sprzyjanie konkurencyjności polskich towarów rolno-spożywczych wywożonych za granicę.

Podobnie jak CIS, również Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolno – Spożywczych może pochwalić się wieloletnim dorobkiem sięgającym okresu międzywojennego. PISiPAR była spadkobierczynią zarówno giełd towarowych, działających na podstawie ustawy z dnia 20 stycznia 1921 r. o organizacji giełd w Polsce, jak również Inspekcji Zbożowej powołanej ustawą z dnia 9 czerwca 1952 r.

Ustawa o powstaniu Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych weszła w życie 30 czerwca 1970 r. (ustawą z roku 1998 zmieniono nazwę na Inspekcję Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych).

PISiPAR powołana została przede wszystkim do kontroli:

gospodarki zbożami i ich przetworami, nasionami jadalnych roślin strączkowych i ich przetworami, nasionami przemysłowych roślin oleistych, paszami, mięsem i jego przetworami oraz drobiem,
działalności gospodarczej dotyczącej przemysłowego tuczu, opasu oraz uboju zwierząt rzeźnych,
skupu, zbytu, składowania, transportu i przetwórstwa w dziedzinach jak wyżej,
przestrzegania obowiązujących przepisów i norm w dziedzinach określonych ustawą, a także do zapobiegania oraz zwalczania niegospodarności i nadużyć,
kontroli i orzekania o jakości towarów określonych w ustawie
Powstanie jednej instytucji (IJHARS) zajmującej się kontrolą jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, miało na celu konsolidację jednostek działających w obszarze kontroli żywności na rynku krajowym i w obrocie z zagranicą oraz uproszczenie i ujednolicenie procedur kontroli. Ważnym czynnikiem decyzji o połączeniu obu Inspekcji była także konieczność dostosowania urzędowych służb kontroli żywności do prawodawstwa wspólnotowego, jak również potrzeba racjonalizacji wydatków budżetu Państwa.